Εκτύπωση

Το Αφεντάκειο Κληροδότημα

Το Αφεντάκειο Κληροδότημα ΚιμώλουΟ Μεγάλος Ευεργέτης Γεώργιος Νικολάου Οικονόμου Αφεντάκης κατέχει αναμφισβήτητα εξέχουσα θέση στην νεότερη ιστορία της Κιμώλου και στις ψυχές των Κιμωλίων. Ο Γεώργιος  Νικολάου Οικονόμου Αφεντάκης  προερχόμενος από  ιερατική  οικογένεια  και έχοντας ζήσει σε δυσχερή εποχή κατέστη άνθρωπος με γενναία και φιλάνθρωπα  συναισθήματα. Ο ίδιος καθώς και η σύζυγός του Ελευθερία Βερσή συμμεριζόμενοι τον πόνο των συνανθρώπων τους φρόντιζαν με διάφορες  αγαθοεργές πράξεις όπως οι δωρεές να απαλύνουν τον πόνο τους.

Χαρακτηριστικό των πράξεών  του και άξιο μνημόνευσης έως και σήμερα είναι ότι, όταν πέθανε η κόρη του αδερφού του Κωνσταντίνου, η Σοφία Αφεντάκη, κάλεσε τον περίφημο  γλύπτη Γιαννούλη  Χαλεπά προκειμένου να αποθανατίσει σε γλυπτό την ανιψιά του. Ο Μεγάλος Ευεργέτης αποτέλεσε  την  αφορμή, ώστε να περάσει η Σοφία Αφεντάκη στην αιωνιότητα ως η Κοιμωμένη του Χαλεπά.

Ο ίδιος και η σύζυγός του, κάτοικοι Αθηνών επί της οδού Λεωφόρος Κηφισίας, ήταν ενεργά μέλη του Δήμου, αφού ο Γεώργιος Οικονόμου Αφεντάκης διετέλεσε δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων επί σειρά ετών.
Ο ίδιος δώρισε την εν λόγω κατοικία του στο Γηροκομείο Αθηνών, για να ανακουφίσει τον πόνο των συνανθρώπων του.

Το Αφεντάκειο Κληροδότημα Κιμώλου Ο Γεώργιος Οικονόμου Αφεντάκης, αφού δαπάνησε όλη την ζωή του σε αγαθά έργα, απεσύρθη τον Ιούλιο του 1895 προκειμένου να συντάξει την διαθήκη του, προβλέποντας και μετά τον θάνατό του να αξιοποιηθεί έτσι η περιουσία του, ώστε να βοηθηθούν οι συνάνθρωποί του. Η διαθήκη αυτή του Μεγάλου Ευεργέτη αποτελεί κείμενο ιστορικό και αργότερα  αποτέλεσε  το καταστατικό ιδρύσεως  του Αφεντακείου Κληροδοτήματος Κιμώλου. Το 1934 με την έγκριση των σχεδίων για την ανέγερση του Ασύλου πτωχών ουσιαστικά ολοκληρώνεται η μετά  θάνατο επιθυμία του Μεγάλου Ευεργέτη.